ภารกิจชุมชน 2

 (คัดลอกจาก บทความ ป้า ส.) 7

ภาคแรก .. ป้า. ได้พูดถึง ภาระหน้าที่ของ “การบริหารงานชุมชน”
เป็นหลักการ เพื่อเป็นแนวทาง.. นำไปสู่การปฏิบัติ..
คงพอมองเห็นภาพของ “งานบริหารชุมชน” กันบ้างแล้ว

เมื่อพูดถึง ”งานบริหารชุมชน” เขาทำอะไรไปแล้ว
ก็อดไม่ได้..ที่จะต้องเขียนถึง ”คนของเราที่ทำงานในชุมชน”
เขาจะต้องทำอย่างไร ทำอะไรกันบ้าง..

วันนี้ มาอ่านเรื่องราวของ คนที่ไปทำงานตามชุมชน.. คนหนึ่งในอดีต. กันบ้าง
ไปดูกันว่า...ชีวิตของเขาเป็นอย่างไร... เขาทำอะไรกันบ้าง.. เป็นเรื่องสั้นๆ

เรื่องราวนี้...เกิดขึ้นหลายปีมาแล้ว...
เพื่อนของป้า. คนหนึ่ง แกทำงานด้านชุมชน ชื่อตำแหน่งจำไม่ได้ว่าชื่อ..
นักพัฒนากรชุมชน หรือพัฒนากรชุมชน กันแน่..

ไอ้คนนี้...เวลาป้าไปหามันที่ทำงาน ก็...ที่สำนักงานดูแลชุมชน ในกรุงเทพ นี่แหละ
ถ้าไม่โทรฯนัดก่อน อย่าหวังว่าจะได้เจอมันหรอก...
ครั้น..จะถามคนในสำนักงานฯ ก็ไม่มีใครตอบได้ว่า...มันอยู่ที่ใหน
ตอบได้เพียงว่า.. วันนี้มันมาทำงาน .....แต่ตอนนี้..มันเข้าไปอยู่ในชุมชน
อยู่ตรงใหน...ที่ใหน...ไม่รู้.. และก็ติดต่อไม่ได้ด้วย (โทรศัพท์มือถือ ยังไม่มีเหมือนเดี๋ยวนี้)....
ฝากโน้ต...ไว้บนโต๊ะของเขา มั๊ยค่ะ..

เพื่อนของป้า. คนนี้ มันเป็นคนประเภทเจ้าอุดมการณ์...
ซึ่งเดี๋ยวนี้เขาเปลี่ยนเรียกเป็นคำว่า....เจ้าปัญหา ..นั่นแหละ

มันเล่าว่า..เนื่องจากมันเป็นนักพัฒนากรชุมชน
สนามรบของมัน..จะอยู่ในชุมชน... ไม่ใช่อยู่ที่ Office
ดังนั้น..วันๆ มันจึงต้อง...เข้าไปขลุกอยู่กับคนในชุมชน
เพื่อไปเรียนรู้จักคน ..รู้กลุ่มคน... รู้ชีวิตการอยู่อาศัย... ของคนในชุมชน...
ไปรับฟังความคิดเห็น... รวมทั้งไปให้ความรู้.. ตามประสบการณ์ที่เรามี
สิ่งสุดท้าย...ที่มันมุ่งหวัง คือ ชุมชนต้องมี “คณะกรรมการชุมชน” ที่เข้มแข็ง

มันมักพูดเสมอว่า..
ชุมชนของมัน.. ต้องเป็นชุมชนที่ปราศจากอบายมุข ยาเสพติดต่างๆ
ชาวชุมชนต้องมีความรัก สามัคคี มีการร่วมมือ ร่วมใจในการทำงานเพื่อส่วนรวม

มันบอกว่า.. มันยอมเหนื่อยในช่วงแรกๆของชุมชนที่เริ่มเกิดใหม่...
มันยอมที่จะเหนื่อย เพื่อขอสบายภายหลัง…
มันไม่อยากมาตามแก้ปัญหา... แต่ขอป้องกันปัญหา..ไม่ให้เกิด..จะดีกว่า

มันเล่าต่อว่า.
วิธีการสำคัญ ที่จะทำให้การดูแลชุมชน ไม่เกิดปัญหาการอยู่อาศัย ..มาก
มันจะให้ความสำคัญเรื่องการ “ปฐมนิเทศผู้อยู่อาศัย” เมื่อเริ่มต้นจัดคนเข้าอยู่อาศัย
ขั้นตอนนี้ นี่แหละ เป็นขั้นตอนที่สำคัญ

มันเล่าว่า...
เพราะคนที่เข้าอยู่อาศัยในชุมชน ต่างมาจากหลายที่หลายทาง.. หลายแหล่ง...
มาจากสังคมที่แตกต่างกัน... มีประสบการณ์ชีวิตที่แตกต่างกัน....
เมื่อมาอยู่รวมกัน ในพื้นที่ชุมชนเดียวกัน ย่อมเกิดปัญหาต่างๆ แน่นอน...

ดังนั้น จึงต้องหาวิธี... ที่จะทำให้พวกเขาอยู่ด้วยกันได้ อย่างดี
“กติกาการอยู่อาศัย” จึงเป็นความจำเป็นต้องกำหนดให้มีขึ้น
เฉกเช่นเดียวกับประเทศต่างๆ ทั่วโลก
ต้องมี ”กฎหมาย” เป็นกติกาของประเทศ จึงจะทำให้คนในประเทศอยู่ร่วมกันได้

นอกจากจะกำหนดให้มี “กติกาการอยู่อาศัย” เป็นหลักในการบริหารชุมชนแล้ว
นักบริหารชุมชนต้องทำให้เกิด...เขา 3 เขา
เพื่อทำให้ “กติกา” เกิดผลสำเร็จ ประกอบด้วย
1. เขารู้.... “กติกา
2. เขาเข้าใจ..... “กติกา”
3. เขาปฎิบัติตาม.... “กติกา”

เขา 3 เขา ที่กล่าว นับเป็นเรื่องที่สำคัญและจำเป็นอย่างยิ่ง
ขั้นตอน “การปฐมนิเทศน์ “ นี่แหละ จะทำให้เขารู้... เข้าใจ...
และเมื่อเขารู้...เขาเข้าใจ... แล้ว เขาก็จะปฏิบัติตาม....

เป็นไง...เพื่อนป้า.
คนทำงานชุมชน... ในอดีตคนนี้
เขาเป็นคนทำงาน ...คนมีอุดมการณ์... หรือเป็นคนมีปัญหา...

ที่ผ่านมา
“การบริหารชุมชน” ของเรา มักขึ้นอยู่กับผู้บริหารระดับสูง
หากผู้บริหารระดับสูง เป็นสายสังคม ก็จะเน้นด้าน “งานชุมชน”
เป็นสายช่าง..... ก็จะมุ่งเน้นด้าน “การผลิต”

ดังนั้น การทำงานที่ผ่านมาในอดีต...
เรามีการเปลี่ยนผู้บริหารเป็นสายอาชีพต่างๆ สลับไปมา
การดำเนินงานด้านต่างๆ ที่ผ่านมา
จึงอาจกล่าวได้ว่า ยังไม่เกิดความต่อเนื่อง...
ทำให้งานด้านต่างๆ ขาดการพัฒนา....ที่ยั่งยืน...

ก็เหมือนๆกับประเทศ.. ที่มีการเปลี่ยนรัฐบาลบ่อยๆ ...
นโยบายต่างๆไม่ว่าจะดี หรือไม่ดี... ก็จะถูกเปลี่ยนตาม หรือถูกยกเลิก
ประเทศ...ถึงไม่เจริญรุดหน้า..เท่าที่ควร......

ก็หวังข้อเขียนภาคบริหารชุมชนทั้ง 2 ภาคนี้
จะช่วย ติดอาวุธ... ทางปัญญา แก่ “คนทำงานชุมชน”
และมองเห็นสันทาง หรือ หนทาง...ที่จะเดินต่อไป

ป้า. ก็หวังและเป็นกำลังใจ ให้กับ ”คนทำงานชุมชน”
อย่าคิดเพียงทำตามหน้าที่.. แต่ต้องทำด้วยใจ...
เหมือนเพื่อนป้า.คนนี้ แต่แก เออรี่ รีไทร์..... ออกไปนานแล้ว

++++++++++++++++++++